Wat in mijn stad gebeurde heeft mij diep geraakt. De hebzucht van sommigen, ook van goede vrienden, staat haaks op alles waar ik voor sta. Ook mijn vertrouwen werd ernstig geschaad. Het harde werk van de overgrote meerderheid van lokale politici komt hierdoor in gedrang. De motivatie van de militanten kreeg een enorme knauw. Vandaag wordt een amalgaam gemaakt, alles en iedereen is verdacht, zonder enig onderscheid. Publiek, pers, perceptie.
En voor sommigen is dit net de voedingsbodem om stratego te spelen. Algemeen belang versus persoonlijk.
Ik wil mijn persoonlijk aandeel niet wegmoffelen of minimaliseren. Ik verwijt mezelf elke dag dat ik het grote plaatje heb gemist. Dat ik niet zag wat onder de oppervlakte aan het rotten was. Deels door werkdruk, maar ook omdat dit clubje niet aan mij was besteed.
De crisis brengt ook de zwakheden van ons systeem, ons organisatiemodel aan het licht. Niet alle radertjes van onze democratie werken perfect democratisch. Inspraak, participatie, informatie ontbreken op vele niveaus, en ik heb het zelfs niet over mede beslissen.
Sinds de crisis losbarstte eind mei stond ik er bijna 15 dagen helemaal alleen voor, verstoken van intern overleg, zelfs interne communicatie. Al mijn pogingen tot contact bleven onbeantwoord, mail, sms, herhaald…de partij zweeg. Neen, de instanties zwegen, ik moest het doen met wat in de pers verscheen. Een aantal leden zweeg niet, de roedel huilde om bloed, ook mijn bloed. Ondertussen gingen de werkzaamheden op het OCMW door, elke dag want armoede en uitsluiting hebben niet de luxe om alles even on hold te kunnen zetten.
En toen er toch contact was, was er voor mij iets gebroken. Mijn geloof in de intenties was geschonden, mijn vertrouwen was weg. Uiteindelijk sta je er helemaal alleen voor.
Ik wil het engagement dat ik opnam op 1 maart 2013 voor de Brusselse bevolking, op voordracht van de lijst PS-sp.a, zo goed mogelijk blijven opnemen, tot er na verkiezingen een nieuwe Raad voor Maatschappelijk Welzijn wordt geïnstalleerd. Aan de zijlijn gaan staan is hier geen optie.
Als socialist, binnen een socialistische partij waar Brussel echt meetelt en niet een “ver van mijn bed show” is, of erger de externe vijand is. In volle transparantie naar de bevolking toe die me deze opdracht toevertrouwde.
Henk Van hellem
OCMW raadslid Stad Brussel
