De schaamte voorbij

We hebben een pareltje van funerair cultureel erfgoed in onze stad, de begraafplaats van Laken. Een verzameling van 19e eeuwse grafmonumenten in eeuwigdurende concessies die door de families moeten worden onderhouden. Een snelle blik leert dat dit niet gebeurt, gebeurde, is gebeurd. Te duur? Gedesinteresseerd? Dood?

Vraag is wat nu? Een actie om de bestaande monumenten te verkopen aan vermogende burgers (het is niet goedkoop) die, in ruil om het monument te onderhouden, het recht hebben om er zelf begraven te worden, lijkt niet echt veel succes te hebben. De gemeentelijke overheid dan maar. Die is meer gefocust op de waardevolle catacomben die al te lang werden verwaarloosd en die nu echt op instorten staan. De renovatie loopt heet het. Gelukkig maar denk ik dan.

Het kan toch niet zo moeilijk zijn om respectvol om te gaan met wat rest van mensen na een leven in onze stad? Een tandje bijsteken zit er precies niet in. Het zijn immers geen kiezers meer. En de erfgoed-fanaten zijn met te weinig om electoraal het verschil te maken. De oplossing van de inspiratieloze lokale politicus: een verbod om te fotograferen op de hele begraafplaats. Zo zien de mensen in de stad niet hoe respectloos sommige verkozenen omgaan met de doden. Wel ik zag dit verbod pas nadat ik een paar foto’s had genomen.